Kada sreca ode...

Kada sreca prodje

ostane telefon koji cuti,

kao srna na porodjaju

stenje...ali glas ne pusti...

Kada sreca prodje

ostanu ukradeni sapuni

i poneka casa

kao znak sjecanja,

na hotel u kojem je ljubav plamtila...

Nakon srece

i dalje stol se sprema za dvoje,

tri ruze u vazni,

vino i cola,

prepolovljena maslina...

Kada sreca ode

kisne ulice postanu dom

za sada i u buduce,

lagana pjesma davnog vremena,

dobro prikriven broj

i poruka u siframa,

strah od ljubavi

koja bi mogla sliciti

onoj sto na srcu lezi...

Kada sreca ode

ostane tudji glas u usima

i slusalica spustena...

Sreca kada ode

ostane tajna vjecna

koga smo to voljeli

stranca ili Andjela...

Kada sreca ode

ne ostane nista...

Osim srece...lazne

koja se ogrne licem

dok u dusi prikriva

tugu ljubavi svog zivota...