ponedjeljak, 27. srpnja 2009.

Sjena...


Zar i ti moja sjeno
od mene bjezis,
osjecam nemogu te stici
svakim novim korakom
sve si mi dalja...

Evo i raskrsce ubrzo dolazi
pratit cu te nekako do njega
a onda izaberi sama,
ja cu lijevo
putem svojih snenih planina,
ti moja vjerna sjeno
uhvati korak bez straha
budi uz mene,
cuvaj ove moje snove,
ili moja pratiljo kreni desno
i stani uz rame
nekom novom nepoznatom...

Ovim umornim korakom
do Bozica cu stici
na raskrsce zivota,
tada mila moja sjeno
pogledaj u oci ovog sanjara,
budi jaka kao do sada
i reci gdje ti dusa spava...

Desno je magla
i neka nova sretna jutra
srcu nepoznata,
ili lijevo putem svojih snova
uz rame ovog Andjela
koji samo zeli na bozicnom
drvcetu biti tvoja
zvijezda...

Pretraga