Kada sreca prodje
ostane telefon koji cuti,
kao srna na porodjaju
stenje...ali glas ne pusti...
Kada sreca prodje
ostanu ukradeni sapuni
i poneka casa
kao znak sjecanja,
na hotel u kojem je ljubav plamtila...
Nakon srece
i dalje stol se sprema za dvoje,
tri ruze u vazni,
vino i cola,
prepolovljena maslina...
Kada sreca ode
kisne ulice postanu dom
za sada i u buduce,
lagana pjesma davnog vremena,
dobro prikriven broj
i poruka u siframa,
strah od ljubavi
koja bi mogla sliciti
onoj sto na srcu lezi...
Kada sreca ode
ostane tudji glas u usima
i slusalica spustena...
Sreca kada ode
ostane tajna vjecna
koga smo to voljeli
stranca ili Andjela...
Kada sreca ode
ne ostane nista...
Osim srece...lazne
koja se ogrne licem
dok u dusi prikriva
tugu ljubavi svog zivota...
